De meest gekende vorm is ADHD (Attention Deficit and Hyperactivity Disorder) en ADD (Attention Deficit Disorder). De oorzaak is een ontregeling in de werking van bepaalde neurale netwerken, de DSM-5 rekent AD(H)D terecht tot de neurobiologische ontwikkelingsstoornissen. In 50% van de gevallen is AD(H)D erfelijk bepaald. De stoornis uit zich in een patroon van onoplettendheid en/of hyperactiviteit-impulsiviteit.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen 3 subtypes: het overwegende onoplettende type, het overwegende hyperactief-impulsief type en het gecombineerde type. Naar mate men ouder wordt nemen de meeste symptomen van ADHD af, al is dit niet te voorspellen. Bij 1/3 verdwijnen de ADHD verschijnselen volledig wanneer men de volwassen leeftijd bereikt. Bij de andere groep blijven de klachten bestaan, meestal in een mildere vorm. Vooral de hyperactiviteit en de impulsiviteit nemen meer af dan de aandachtsproblemen.
Volwassenen met ADHD vertonen vaak typische kenmerken zoals dikwijls te laat komen, moeilijk afspraken nakomen, druk praten, moeite hebben met autoriteiten, lage frustratietolerantie, temperamentvol zijn, eigenwijs en koppig zijn, slaapproblemen hebben, … .
Aandachts- en concentratiestoornissen hoeven niet altijd aangeboren te zijn, ze kunnen ook verworven zijn. Aandoeningen zoals depressie, burn-out syndroom, hormonale veranderingen (vb. menopauze), hersenletsel, … kunnen het aandachts- en concentratieniveau negatief beïnvloeden.
Het is belangrijk te benadrukken dat aandachts- en concentratiestoornissen meestal een neurobiologische oorzaak hebben. Om dit in kaart te brengen wordt een qEEG afgenomen. Het is algemeen bekend dat medicatie, zoals methylfenidaat (Rilatine), een positieve invloed kan hebben bij ADHD.
Maar ook neuromodulatie kan helpen de aandachtsregulatie te verbeteren. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat neurofeedback een waardevolle therapie is om concentratie- en aandachtsstoornissen te behandelen. Vandaag de dag kan naast neurofeedback ook andere vormen van neuromodulatie worden toegepast zoals tDCS, tES, tRNS, ... .
Het qEEG kan ons helpen te bepalen welke neuromodulatie-techniek het meeste effect zou kunnen hebben.
Deze aandoeningen hebben te maken met gehoor en evenwicht en kunnen een grote impact hebben op je dagelijks leven.
Deze aandoeningen beïnvloeden de hersenfunctie, wat kan leiden tot problemen met aandacht, geheugen en motoriek.
Psychische aandoeningen kunnen diepgeworteld zijn in neurobiologische disfuncties.
Chronische pijn en vermoeidheid zijn vaak moeilijk te behandelen met conventionele methoden, vooral wanneer er geen duidelijke lichamelijke oorzaak is.
Slaap en energiebeheer zijn essentieel voor het functioneren van de hersenen. Problemen in deze gebieden kunnen leiden tot ernstige vermoeidheid en concentratieproblemen.
Hoofdpijn en aangezichtspijn kunnen het gevolg zijn van complexe neurologische processen.
Onze specialisten staan klaar om je te helpen. Ontdek welke behandelingen mogelijk zijn of plan een consultatie.