Whiplash
Door een plotse en krachtige beweging waarbij het hoofd fors heen en weer wordt bewogen, kunnen niet alleen letsels aan de nek-en ruggenwervels ontstaan. Ook de hersenen ondervinden een sterke impact doordat ze tegen de binnenste zijde van de schedel worden gedrukt (coup-contrecoup injury).
Wat is het juist?
Ongeveer 56% van de whiplashpatiënten herstelt binnen drie maanden en 82% na twee jaar, maar 20% houdt blijvende klachten. Ouderen, mensen met nekartrose of hoofdpijngevoeligheid herstellen over het algemeen trager. De ernst van de impact speelt een grote rol in het herstel, vooral bij een geroteerde flexie, waarbij het hoofd in meerdere richtingen wordt gekatapulteerd.
Bij een whiplash kunnen niet alleen spieren, maar ook zenuwbanen in de nek beschadigd raken. De nervus Occipitalis (C2-zenuw), die invloed heeft op het autonome zenuwstelsel en pijnbanen in het ruggenmerg, wordt vaak getroffen. Dit kan klachten veroorzaken die lijken op fibromyalgie, evenals evenwichtsstoornissen door verstoorde proprioceptieve informatieverwerking. Chronische hoofdpijn (cervicaal syndroom) is een veelvoorkomend gevolg.
Daarnaast kan een whiplash de hypofyse beschadigen, een klier die hormonen reguleert en verbonden is met de hypothalamus. Als het verbindingssteeltje scheurt door de impact, kan dit leiden tot hormonale verstoringen, met mogelijke effecten op de schildklier, bijnieren en geslachtsklieren. Een endocrinologisch onderzoek kan hierbij nuttig zijn.
Ook de hersenen kunnen beschadigd raken door een coup-contrecoup impact, waarbij ze tegen de schedelwand worden gedrukt, vergelijkbaar met een bal die tegen de binnenkant van een doos botst. Dit kan een hersenschudding (comotio cerebri) veroorzaken, met cognitieve klachten zoals geheugen-, concentratie- en vermoeidheidsproblemen.
Een whiplash kan een complexe reeks klachten veroorzaken, van pijn en bewegingsbeperkingen tot neurologische en hormonale verstoringen. Een multidisciplinaire aanpak is vaak nodig voor een optimaal herstel.
Hoe behandelen?
Met een qEEG wordt nagegaan hoe de hersenen werken in een rustsituatie (resting-state). Op basis van een vergelijking met een normpopulatie worden mogelijke dysfuncties in kaart gebracht.
Het stimuleren van het achterhoofd, het C2-dermatoom, met gelijkstroom (tDCS) kan cervicogene hoofdpijn, nekpijn, evenwichtsstoornissen en veralgemeende pijn in het lichaam verminderen.
Andere neuromodulatievormen zoals tES, HD-tES, TMS, Neurofeedback kunnen worden ingezet om de concentratie-, geheugen- of aandachtsstoornissen te behandelen.
De gegevens van het qEEG kunnen ons helpen bepalen welke neuromodulatieve technieken de verstoorde hersenwerking mogelijks kunnen verbeteren, compenseren of stabiliseren.
Andere aandoeningen die wij behandelen
Auditieve en vestibulaire aandoeningen
Deze aandoeningen hebben te maken met gehoor en evenwicht en kunnen een grote impact hebben op je dagelijks leven.
.png)
Neurologische en cognitieve stoornissen
Deze aandoeningen beïnvloeden de hersenfunctie, wat kan leiden tot problemen met aandacht, geheugen en motoriek.
Psychische en emotionele aandoeningen
Psychische aandoeningen kunnen diepgeworteld zijn in neurobiologische disfuncties.
Chronische pijn- en vermoeidheidssyndromen
Chronische pijn en vermoeidheid zijn vaak moeilijk te behandelen met conventionele methoden, vooral wanneer er geen duidelijke lichamelijke oorzaak is.
Vermoeidheidssyndromen en slaapstoornissen
Slaap en energiebeheer zijn essentieel voor het functioneren van de hersenen. Problemen in deze gebieden kunnen leiden tot ernstige vermoeidheid en concentratieproblemen.
Hoofdpijn- en aangezichtspijnaandoeningen
Hoofdpijn en aangezichtspijn kunnen het gevolg zijn van complexe neurologische processen.
Klaar om de eerste stap te zetten?
Onze specialisten staan klaar om je te helpen. Ontdek welke behandelingen mogelijk zijn of plan een consultatie.